info-steel-40

berekeningen _calculs Berekenen van stalen raamwerken volgens de eerste-orde of de tweede- orde? Een leidraad Wat is een eerste- en tweede-orde berekening? De eerste-orde berekening van een constructie is eigenlijk een synoniem voor de klassieke manier van werken voor een constructieve berekening op een onvervormde hartlijnenstructuur. Een tweede- orde berekening daarentegen houdt rekening met de verplaatsing van de aangrijpingspunten van de lasten, zoals dat in de figuur 1 is weergegeven. Eléments de base relatifs aux calculs des charpentes selon les théories du premier et du deuxième ordre Qu’est-ce qu'un calcul selon la théorie du premier ordre et du deuxième ordre? Le calcul d’une construction, selon la théorie du premier ordre, est de fait la méthode classique de calcul, sur base d’une structure axiale non déformée. Le calcul, selon la théorie du deuxième ordre tient, par contre compte du déplacement du point d’application des charges, comme illustré à la figure 1. Tekst _Texte : Eric Ceuterick, Technical Consultant - Helpdesk Infosteel Met dank aan _Avec remerciements à : Geert Goossens (Buildsoft) Rudi Van Mechelen, Peter Van Tendeloo, Gino Vanstraelen (Nemetschek Scia) voor hun medewerking _pour leur collaboration en voor de vertaling _et pour la traduction : José Jongen Geraadpleegde literatuur _Bibliographie consultée : Stabiliteit voor de staalconstructeur (Staalcentrum Nederland) Krachtswerking (Bouwen met Staal) In Hoofdstuk 5 van de EN 1993-1-1 worden het constructief model en de fundamentele aannamen van de berekening ervan besproken. De tweede alinea behandelt de stabiliteit van de constructie met betrekking tot de effecten van de vervormingen op de structuur. Deze vervormingen zijn enerzijds het gevolg van de lasten op de structuur, maar anderzijds ook van de vormfouten (binnen de tole- ranties) van de onderdelen en deze die ontstaan zijn tijdens de montage. De laatste twee worden in detail gedefinieerd en gecatalogeerd als de globale en lokale imperfecties. De norm beperkt zich tot de voorschriften voor gebouwen en daarom worden al deze elementen gestroomlijnd en toepasbaar gemaakt voor de raamwerken. Dit is zeker niet nieuw, maar is na verschillende normversies syste- matisch verfijnd, door het voortschrijdende inzicht maar vooral door de steeds groter wordende moge- lijkheden van de huidige software. Le chapitre 5 de la norme EN 1993-1-1, définit le modèle constructif et les hypothèses fonda- mentales de calcul. Le deuxième alinéa traite de la stabilité de la construction, compte tenu des déformations de la structure. Ces déformations résultent, d’une part de la mise en charge de la structure mais, également des défauts de forme des éléments (dans les limites des tolérances admises) ainsi que des écarts générés lors du montage. Ces défauts de forme et ces déforma- tions générées lors du montage, sont définis en détail et catalogué sous les vocables d’imperfec- tions locales et globales. Tous les éléments de la norme relative aux prescriptions applicables aux bâtiments, sont rationalisés et rendus applicables aux charpentes. Ce principe de calcul déjà ancien a été régulièrement affiné lors des adaptations successives des normes et perfectionné, grâce aux progrès, sans cesse croissants des logiciels actuels. Figuur 1: Eerste-orde en tweede-orde berekening, interactie verticale en horizontale lasten, λ geeft het aandeel van de zijdelingse last weer ten opzichte van de verticale last F. _Figure 1 : La théorie du premier ordre et du deuxième ordre, l'interaction entre les charges verticales et hori- zontales, λ répresente la proportion de la charge latérale par rapport à la charge verticale F. 84

RkJQdWJsaXNoZXIy MzE2MDY=